Oke, ik ben wellicht in een wat jolige bui… Ik zocht naar een titel en dit kwam in mijn hoofd op, dus… daar begin ik dan maar mee.
Laten we eens kijken naar de momenten deze week… Dinsdag heb ik heerlijk vanilla geluncht met Nico in het zonnetje. Het is heerlijk om gewoon publiek elkaar te zien en bij te praten…de mooie bos bloemen staat nog steeds op mijn eettafel en het hele huis geurt ernaar. Mental note, ik ben GEK op bloemen. De lunch is heerlijk en we genieten nog even genieten dat het zomer is en dat mijn agenda het toelaat om af te spreken. In oktober zal mijn werk weer vol gas zijn en zal er minder tijd beschikbaar zijn. Helaas, al heb ik fiat om een avond in de week buiten te spelen van Marc.
Ergens in de avond krijg ik nog een cadeautje van Nico. Ik slaap al. Op woensdag probeer ik contact te leggen maar het is stil. Ik heb nog geen foto’s gemaakt van de prachtige lingerie die ik heb gekregen van Nico en woensdagmiddag biedt een prachtige gelegenheid om wat foto’s te maken. Hij krijgt ze allemaal… maar het blijft stil. De hele avond is het… stil. Nico reageert normaal wel regelmatig en ik begin me zorgen te maken. Ik stuur hem nog een bericht maar… stilte. Vanmorgen is er dan een verlossend Berichtje. hij is ziek. Het is direct ook het enige berichtje wat ik van hem krijg. 😮
Dorian
In de tussentijd heb ik contact gelegd met Dorian, deze improv theaterspeler en ik hebben een interessante miscommunicatie. Eerder deze week geeft hij me een leuk compliment over mijn site. Ik bedank hem en… er komt verder niets. Ik stuur nog maar een berichtje of dit alles was wat hij wilde zeggen en langzaam komt er een gesprek op gang. Ergens op de woensdag ben ik eigenlijk wel benieuwd. Ons gesprek is vanilla en gewoon elkaar wat beter leren kennen. Ik scroll terug en het valt me op dat hij nergens me aanspreekt me je / U. Ik geef dit aan en benoem dat hij de keuze heeft. als hij ‘je’ gebruikt dan komt hij in de friendzone en hij kan ‘U’ gebruiken als hij me eventueel nog zou willen dienen. Binnen drie regels word ik netjes gevousvoyeerd.
Aangezien het gesprek leuk is geef ik aan dat ik wellicht overweeg om hem na mijn vakantie een proefweek aan te bieden. Hij geeft aan dat hij dat helemaal niet wil… Oke, ik ben even in de war en reageer snibbig dat we het contact dan net zo goe direct kunnen beëindigen. Er volgt een heel gesprek over onze aannames en miscommunicatie. Uiteindelijk noemt hij me gewoon je en weet ik dat hij eigenlijk helemaal klaar is met Femdom en dat hij nog geen consent van zijn lief heeft, wat hij wel wil voordat hij iemand dient.
Oke, kan ik mee leven. Liefjes verdienen nu eenmaal respect. Ons gesprek gaat door en het biedt een interessant inkijkje in het hoofd van iemand die eigenlijk als sub ook bejaagd wil worden. Hij houdt net zo van het spelen / jagen als ik. Voor nu is het genoeg om ruimte te bieden om zijn gedachten en ideeën over bdsm te bespreken… en ik krijg stapels vanilla foto’s van hem. Good company! En dan opeens, vanmiddag een berichtje dat ik in mijn inbox moet kijken… een Wellnesscard van hem: Voor je verleiding, je geduld, voor jou X Dorian. Damn… I like gentlemen!
Bas
Ja, hij speelt nog steeds een rol. en helaas weer niet een al te positieve. Waarom ik contact houd met hem? Omdat hij ontzettend grappig is en omdat hij middenin zijn zoektocht naar zijn onderdanige zelf zit en daar heel erg in wisselt. De ene keer wil hij niets anders dan aan mijn voeten liggen en durft hij dat ook… de andere keer wil hij nog steeds aan mijn voeten liggen maar durft hij niet. Voeg daar nog wat eigenwijsheid en humor aan toe en je hebt een lastige mix.
Het opvoeden gaat dan ook niet makkelijk, eigenlijk had ik hem allang moeten laten gaan. Hij betaalt niet en er staat geen date gepland. Ik heb nog geen enkele foto gezien but he keeps me sharp. Hij ziet enorm op tegen de publieke proefdate omdat hij als de dood is om herkent te worden. Ik houd voet bij stuk en dus zitten we in een impasse.
Wat wel gelukt is is dat alle flauwe grapjes die gebruikt worden om Alpha te zijn in de buitenwereld naar mij toe worden achtergelaten. Hij is steeds respectvoller en oefent met edgen… maar dat vogelnestje… ugh. In ieder geval is er een band opgebouwd die voor hem volgens mij niet zo vanzelfsprekend is. Eentje waarbij niet gekeken wordt naar zijn prestaties of inkomen maar naar dromen en geluk… en iets met je kont in de lucht en smeken om gepegt te worden 😉.
Zoals altijd ben ik open over wie ik ben. Eigenlijk vertel ik best veel behalve letterlijk mijn naw- gegevens en werkgever. Hij is erg erg beschermend over zichzelf. Zijn voornaam weet ik wel, maar als je terugleest zijn we al veel verder en heb ik zowel zijn hoofd nog nooit gezien of persoonlijke info. Eigenlijk geloof ik niet in het opzoeken van mensen maar iets verleid me een week geleden ertoe om te kijken en een foto van een man aan hem te sturen met de vraag of hij dit is.
Of het me dan zo interesseert? Nee, niet echt, maar op dat moment ben ik gewoon benieuwd. Om een lang verhaal kort te maken. Gisteren hebben we het over muziek en hij noemt een nummer met een naam die ongeveer letterlijk overeen komt met met werkgever. Deze man is hartstikke slim, dus ik verdacht hem ervan mij uit mijn tent te lokken.
Later in het gesprek vraag ik hem of hij me wel eens heeft opgezocht en hij geeft aan van niet… maar maakt er een spelletje van. Of hij als hij me binnen een half uur vindt geen proefdate hoeft te doen? Ik reageer met dat hij zijn tijd wel zinvoller kan gebruiken. Ik geef hem nog een compliment dat geen enkele sub zo lang me weet te weerstaan en zo bokkig is als hij… en zo arrogant. Hij vraagt of hij nog een vraag van de dag mag stellen en stelt een vraag waaruit blijkt dat hij weet wie ik ben en wat mijn normale baan is.
Ik ben overdonderd en kan alleen met FY reageren. Daarna blijft het stil van mijn kant. Mijn hart klopt in mijn keel en tranen wellen op. Het verbaast met dat dit me zoveel doet, maar machteloosheid spoelt over me heen. De grap is dat ik hem bij de eerste live meeting zonder enig bezwaar mijn naam had verteld. Het is ook niet dat ik hem inschat als iemand die hier kwaad mee wil, maar ik voel me zeer kwetsbaar.
De hypocrisie dat ik hem eerder heb opgezocht zorgt ervoor dat ik niet boos word. Het lukt me niet om te reageren en ik vind dat ik ook niet het recht heb om boos te worden. Mijn heerlijke woensdag eindigt in teneur. Temeer omdat ik weet dat ik morgenochtend aan hem ga denken aangezien we tegelijk over hetzelfde stukje snelweg racen. He bah, waarom voel ik me toch bijna aangerand terwijl ik het zelf geen punt had gevonden om het te zeggen? Is het omdat het nu nog minder gelijkwaardig voelt, en dus zelfs de verkeerde kant op? Ik kan het niet opbrengen om te reageren, wellicht stuurt hij nog iets.
Het punt is dat zijn deadline ook nadert. Als we voor mijn vakantie geen proefdate doen is het wat mij betreft klaar. Als je niet ergens een uur vrij kunt maken dan wil je niet echt is mijn redenatie… wat voor topjob of relatie je ook hebt. In ieder geval zal ik niet meer meegaand zijn.
Ik bespreek het nog met Daantje die aangeeft dat het sowieso niet respectvol is om iemand op te zoeken (he’s right) maar dat het voor een sub echt not-done is. Ik geloof dat ik mijn toekomstige subs eerst naar Daantje stuur voor wat basisregels. Want ook al dient hij me niet omdat live de volgende stap zou zijn en hij dat niet wil, hij begrijpt exact hoe je me behandelt en opstelt.
Liselette
Vanmorgen gaat mijn wekker vroeg en heb ik haast. Liselette (naja Joris, de mannelijke versie) en ik hebben afgesproken. Een kort vanilla koffiemoment aangezien ik in zijn woonplaats moet zijn voor werk. Als ik op de klok kijk zie ik dat ik al veel te laat ben en spring met een kop thee in de auto. Liselette is bang dat het gaat regenen maar een paar spetters kan ik hebben en ik hem wat warmers aangedaan.
Als ik op tijd aankom schiet ik in mijn sneakers, want afstanden inschatten is niet haar sterkste punt en loop de laatste 10 minuten naar een prachtig plekje in de natuur. Ze heeft uitgepakt, thee meegenomen, wat lekkers en we zitten samen op een pier te genieten van de ochtend. Het is leuk om ook even de man achter Liselette te zien omdat Liselette zelf zo onzeker en timide (en geil) is. Het gesprek loopt heerlijk soepel, mijn thee wordt bijgevuld en ik krijg een cadeautje van hem. Een boek over de Zuidas. Geweldig. Ik heb er nooit gewerkt maar zoveel clichés langs horen komen en ja… een deel van mijn subs / wannabe’s (lees Bas) werken er. De eerste pagina is leuk en ik weet dat Marc er ook van gaat smullen.
Hij heeft nog een cadeautje.. van Liselette. Een slotje en vanaf nu heb ik de sleutels. Ik juich van binnen maar ben tegelijk ook een beetje verdrietig omdat ik weet dat het nog 1,5 maand duurt voordat ik deze kan gebruiken. Relaties maken sommige dingen nu eenmaal niet makkelijker.
Net voordat ik terug moet naar mijn afspraak begint het te regenen en schuilen we achter (het regent horizontaal)zijn paraplu terwijl we teruglopen. Het was ontzettend leuk om Joris te ontmoeten… en deze keer rook hij lekker. Tegelijk zit er ook een risico aan, hoewel dat bij niet sissy subs altijd zo is. We sturen elkaar vandaag nog wat berichten en ergens tussendoor komt een bericht dat hij wellicht ook een pietsie verliefd is op Dominae en de vrouw erachter. Zolang het maar goed blijft voelen vind ik het prima.
Tijdens ons gesprek hebben we het er nog over… en ook met Dorian bespreek ik het…. En ik kom tot de conclusie dat ik net zoals in mijn vanilla leven niet wil dat een slaaf direct op de grond gaat liggen en gehoorzaamt als een hond. Ik wil hem overwinnen en hij moet mij in dermate aanbidden dat hij me echt wil dienen. Anders vind ik het simpelweg te saai worden.. Mijn inbox wordt overspoelt door mensen die zeggen dat ze willen dienen maar daar loop ik met liefde overheen. Terwijl mijn subs, die die me intrigeren en dienen mijn respect krijgen en me mogen aanbidden en dienen. Want ja, dat is nog steeds een voorrecht.
En zo is er alweer een werkweek voorbij en begint mijn weekend. Volgende week nog een date met Nico en dan gaat Dominae even rusten (ben benieuwd of ik dat nog kan… of dat Marc na een week zegt.. ga slaven (ja, het is een werkwoord bij ons) omdat je anders kribbig naar mij wordt 😉. Dus deze week weer meer ups dan downs… maar houd de beweging erin!