Dit is een ervaring die een slaaf heeft gehad met een andere Meesteres. Ik deel het graag met jullie.
_________________
Ik bel aan, de deur zwaait open en ik loop naar binnen. De deur gaat dicht en wordt op slot gedraaid door de oogverblindende Meesteres geheel in enorm strak leer gekleed met geweldige leren laarzen en torenhoge hakken. Ze is op die hakken net iets groter zodat ik omhoog moet kijken.
Ze pakt mij bij mijn keel met haar leren gehandschoende hand en knijpt mijn keel dicht en druk mij tegen de muur aan. Kijk me aan zegt ze en als ik dat doe voel ik een enorme pijn in mijn ballen. Ze heeft zojuist haar knie omhoog geramd in mijn kruis. Ze laat mij los en ik val op mijn knieën van de pijn. Ze duwt mijn hoofd naar de grond met haar hand en dan voel ik opeens haar laars in mijn nek. Ik voel de scherpe hak in mijn nek prikken en heb geen andere keuze dan te volgen toto mijn hoofd bijna door de grond wordt gedrukt. ik kerm.
Zwijg sist ze. Terwijl ze mij zo onder controle houdt klikt ze snel een handboei om mijn hand en draait mijn hand op mijn rug. Geef je andere hand zegt ze en als ik niet snel genoeg ben, drukt ze haar laars met hak nog harder in mijn nek, ik slaak een kreet van pijn en bied mijn hand aan. Ze klikt de handboei vast. Ze trekt mij aan mijn haren overeind, klikt een riem om mijn nek en trekt mij achter haar aan. Ik kruip zo snel als ik kan, ik kan haar maar net bijhouden.
Ze loopt een cel in, ik heb geen keuze dan te volgen. Ze draait zich om als ik in de cel ben en loopt de cel uit sluit de traliedeur en doet er 2 hangsloten op. Zo…. zegt ze, ‘Nu ben je van mij en heb je niets meer te vertellen’. Ik moet met mijn rug naar de traliedeur gaan staan en ze maakt mijn handboeien los. ‘Kleed je uit’ commandeert ze. Ik twijfel of ik moet gehoorzamen. ze ziet mijn twijfel. loopt weg de kamer uit en sluit de deur. Ik hoor dat de deur op slot gaat.
Daar zit ik dan op mijn knieën in een cel waar ik niet uit kan. Ik ga staan. Vraag me af of ze terugkomt en hoe lang het gaat duren. Ik hoor niets meer. Geen geluiden. Wat zal ik doen? Na enkele minuten snap ik dat ik mij maar beter uit kan kleden, dus dat doe ik. Ik ben nu naakt en sta in de cel. er is geen stoel of bank. Dus ik sta en ik wacht. Wachten duurt lang. het duurt echt lang. Ik krijg het koud en hoop dat ze snel komt, maar ze komt niet.
‘Ze zal mij hier toch niet achterlaten’ schiet er door mijn hoofd. Of ‘wat als er iets met haar gebeurt, wie weet er dan dat ik hier nog zit’? Twijfel slaat toe. Wat duurt het lang zeg. Plotseling zwaait de deur open, aar staat ze oogverblindend mooi. Langzaam loopt ze naar de deur, haar hakken tikken op de harde grond. Ze gaat vlak voor de deur staan. Ze kijkt mij strak aan. ‘Heb je mij gemist ?’vraagt ze. Ik knik en zeg ‘ja Meesteres’. ‘Duurde het lang?’ vraagt ze? Ik zeg weer ‘Ja Meesteres’. Dan zegt ze, ‘Als jij niet direct en heel goed naar mij luistert krijg je straf”. ‘Op je knieën’ commandeert ze. Ik luister meteen en kniel, bang dat ze weer weggaat als ik niet direct luister.
Ik kijk echt omhoog naar haar voel me klein, en ik zie haar glimlachen. Ze weet dat ze mij geraakt heeft en zal doen wat zij wil. Ik voel Haar macht over mij en realiseer mij dat ik nadat ik naar binnen ben gestapt eigenlijk geen kans heb gehad…dit is mij overkomen. Ik mag gaan staan, met mijn rug tegen de traliedeur en dan mijn handen op mijn rug doen. Ze klikt de politieboeien weer om mijn polsen. Opent de deur pakt mijn riem beveelt mij te knielen , wat ik direct doe, en zegt volg. Ze neemt mij mee naar een ander ruimte. Daar staat een kleine kooi. ‘Kruip erin’ commandeert ze. Ik doe wat ze zegt, maar ik heb moeite om erin te kruipen. De kooi is niet zo hoog… Eerst mijn hoofd, dan kruip ik er in , knietje voor knietje, mijn rug schaaft tegen de bovenkant van de kooi. Verder commandeert ze, chop chop. Ik kruip nog iets verder.
Dan hoor ik de traliedeur van de kooi dichtgaan, mijn handen nog steeds geboeid, voorover gebogen, heel ongemakkelijk zit ik daar. Ik hoor weer aan slot klikken. Ik snap dat de kooideur dicht zit. De kooi is van stevig en dik staal in elkaar gelast. Hier ga ik niet uitkomen denk ik. De Meesteres loopt naar voren, ik zie alleen haar laarzen, verder kan ik niet omhoog kijken. Ze lacht. ‘Zo slaafje’ zegt ze, ‘zit je lekker?’ Ik antwoord ‘Ja Meesteres’, bang om iets anders te zeggen. ‘Goed zo’ zegt ze. ‘Dus jij wilde een TPE sessie beleven toch slaafje?’ Ik zeg ‘Ja Meesteres’. ‘Hoe denk je daar nu over?’ vraagt ze. Ik zeg dat ik dat nog steeds graag wil.
Ze geeft mij een safe woord. ‘Als je ‘naar huis’ zegt , dan laat ik je gaan. Dat is jouw safe woord’ . Ik zeg dat ik dat niet nodig heb. Ik hoor haar toon veranderen. ‘Wat zeg je?’ vraagt ze scherp. Ik herhaal dat ik dat niet nodig heb omdat ik graag echt een TPE sessie wil en niet de controle wil behouden door middel van een safewoord. Ze vraagt mij of ik dat heel zeker weet en ik zeg ‘ja Meesteres’. ‘Dan heb je mij zojuist heel blij gemaakt slaafje’ zegt ze lachend. “Maar jij gaat spijt krijgen, want ik ga met jou doen waar ik zin in heb en dat ga jij niet leuk vinden. Word je al bang?” vraagt ze. Ik zeg een ‘beetje Meesteres’.
Ze lacht. ze lacht me uit. Dan gaat haar gehandschoende hand door de tralies van de kooi, ze grijpt de riem, en trekt deze naar haar toe, hard, heel hard. Mijn hoofd wordt door de riem tegen de tralies gedrukt, De tralies van de deur aan de andere kant van de kooi. Ze knoopt de riem vast aan de tralies. Gelukkig levert dat iets meer speling op. Ik kan mijn hoofd iets van de tralies afhalen. ‘Hoe voel je je nu?’ zegt ze. ik antwoord ‘Benard Meesteres’. ‘Mooi’ zegt ze. Ze loopt naar de achterkant van de kooi. Ze klikt nog een metalen boei om mijn enkel. Dan trekt ze mijn enkel naar de zijkant van de kooi en klikt de boei aan de tralie vast. Dan nog een handboei aan mijn andere enkel en die trekt ze naar de andere kant van de kooi en klikt ook die vast aan de tralie van de kooi.
Wijdbeens op mijn knieën, handen op mijn rug, voorovergebogen en mijn hoofd aan de tralie vastgemaakt met een riem. Ik kan geen kant op. ‘Zo’ zegt ze tevreden, ‘dat is al beter’. Beter? denk ik nog, understatement. Ik kan geen kant op . ‘Ik zie dat je nog wat ruimte hebt’. Ik voel hoe ze aan mijn ballen friemelt. Ze knoopt er een touw omheen en dan trekt ze mijn ballen hard naar achteren. Ik beweeg mee, maar de riem aan de voorkant van de kooi houdt mij tegen. Ze blijft trekken. Het voelt of ze eraf vallen. dan knoopt ze ook het touw vast aan de tralies.
Ze komt weer naar voren en hurkt voor mij. Ze fluistert, ‘hoe voel je je nu?’. ‘Pijnlijk Meesteres’ antwoord ik. ‘Mooi zo, eens kijken of jij een goed slaafje bent’ fluistert ze. Ik hoor hoe ze wegloopt en de deur sluit. Daar zit ik. Kan geen kant op. Mijn ballen doen pijn en ik ben weer alleen. Ik realiseer me dat de cel van net een hotel was vergeleken bij dit. Ik wacht. De pijn neemt toe, mijn knieën doen zeer, de boeien aan mijn handen knellen echt, mijn schouders doen zeer, en ze komt niet terug.
Ik heb geen idee of ik er een kwartier in zit of een half uur maar het duurt verschrikkelijk lang. Ik verlang ernaar dat ze terugkomt en mij uit mijn positie bevrijdt. Nog komt ze niet en ik ben er klaar mee merk ik. ‘Wat is dit’ denk ik. ‘Zit ik hier in een kooi opgesloten. Dit is niet wat ik bedoelde. Ik wil een spel, aandacht, een geil spel niet dom opgesloten worden en achtergelaten worden’. Boosheid, frustratie en angst nemen toe en wisselen elkaar af.
Ik denk na over het safewoord. Als ik het zou gebruiken zou ze dan luisteren? Moet ze er wel eerst zijn denk ik. Ik hou het niet meer uit merk ik. Ik begin te kreunen van de pijn, alles doet zeer in mijn lichaam. Ik wil haar roepen dat ik eruit moet omdat ik niet volhoud maar durf het niet. Maar de pijn wordt erger, ik neem de gok. ‘Meesteres’ roep ik vragend. Ik hoor niets. ‘Meesteres?’ roep ik iets harder. Nog hoor ik niets. Ik kerm van de pijn Aalstublieft Meesteres’ roep ik nu hard ‘Ik wil eruit, ik houd het niet vol’.
Dan gaat de deur open. Ze komt naar binnen en ik hoor haar hakken. Ze hurkt weer voor mij. ‘Hoe gaat het slaafje?’ zegt ze. Ik zeg dat ik eruit wil en dat ik niet meer kan. ‘Dat zou ik dan maar eens anders vragen’ zegt ze. Ik vraag haar of ik er alstublieft uit mag. ‘Dat klinkt al beter’ zegt ze. ‘Maar ik ben de baas ‘zegt ze. ‘Heb ik je toestemming gegeven om mij te roepen?’ vraagt ze. Ik zeg ‘nee Meesteres, maar mag ik er alstublieft uit?’ Ik kan echt niet meer’.
Ze steekt haar gehandschoende hand door de tralies, aait mijn gezicht en stop haar duim in mijn mond. Haar aanraking doet mij realiseren dat ik blij ben dat ze er is, dat ze mij aandacht geeft, en ik begin te zuigen op haar duim. Ik word er geil van merk ik. De pijn lijkt even weg te vloeien. Dan trekt ze haar duim uit mijn mond. Ik kreun, ‘wat is er?’ zegt ze. ‘Word je geil slaafje?’ Ze loopt naar achteren en pakt mij pik die half stijf is geworden ondanks de pijn. Ze trekt eraan, ik kreun van genot. Ze loopt terug en steekt haar laars door de tralie. Ik begin uit mezelf te kussen en te likken, ik heb de drang haar te pleasen, ik voel mij zo in haar macht dat ik alles voor haar wil doen, en ik ben zo blij dat ze er is. Ze lacht tevreden. ‘Goed slaafje’, geil slaafje. ik ben trots op je’. Ze maakt mijn riem los, mijn ballen, mijn voetboeien en ook mijn handboeien. Nu gaat de kooi open denk ik, maar dat gebeurt niet. Zo zegt ze maak maar even je spieren los dan laat ik je er zo uit.
Ik ben blij dat ik mijn armen en benen weer even een klein beetje kan bewegen in de krappe kooi. Wat een k-kooi denk ik. Blij dat ik er zo uit mag. Ze loopt weg. Ik roep ‘Meesteres’. Ze komt terug. ‘Wat is er slaafje?’. ‘U zou mij er toch uit laten? vraag ik. ‘Dat doe ik ook’ zegt ze ‘maar nog even wachten’. Ik baal maar durf niets te zeggen. Ze loopt weg.
Damn, denk ik, gaat ze weer weg. In ieder geval kan ik mijn armen en benen weer bewegen denk ik. Verrassend genoeg komt ze al na een paar minuten terug. Ze komt weer voor mij zitten. ‘Wil je eruit slaafje?’. Ik ben de kooi echt zat en antwoord heel nederig diep vanuit mijn hart ‘ja Meesteres, heel graag’. ‘Heb je er genoeg van?’ vraagt ze lachend. Ik zeg ‘Ja Meesteres’, maar kan niet meelachen. Weer haar hand over mijn gezicht en weer haar duim in mijn mond, ik zuig aan haar duim en voel de opwinding komen. Snel trekt ze haar hand terug. Ze steek haar laars door de tralies en ik begin weer te kussen. ze lacht. Ze heeft mij in haar macht. Ik doe alles wat ze wil.
Ze loopt om de kooi ik hoor hoe ze boeien pakt en ik moet mijn handen weer op mijn rug doen. Ze klikt de boeien vast. Ze pakt nog een boei en klikt die aan mijn enkel vast en dit is een boeien set met een ketting ertussen. De andere boei klikt ze vast aan de tralie. Ze maakt het hangslot van de deur van de kooi open en maakt dan de deur open. ‘Kruip er maar uit’ zegt ze.
Ik kruip er heel moeizaam uit met de boeien om mijn rug. Eindelijk denk ik bij mijzelf. ik kruip uit de kooi. Eenmaal uit de kooi kan ik weer rechtop zitten. Ik ben blij dat ik eruit ben, heel blij. Ze staat voor me, torent boven mij uit en vraagt of ik blij ben dat ik eruit ben. ‘Ja Meesteres, heel blij’. DankUWel dat ik eruit mag. Mogen mijn boeien af Meesteres?’ vraag ik. Ze hurkt, pakt mijn pik en trekt. Ik word gelijk hard. Ze glimlacht, ‘Ben je geil?’ vraagt ze, Ik kreun van genot en zeg ‘ja Meesteres’. Terwijl ze trekt vraagt ze of ik haar aan het roepen was even geleden. Ik zeg kreunend ‘ja Meesteres’.
Dan slaat ze hard tegen mijn harde pik. Heel streng vraagt ze ‘Heb ik daar toestemming voor gegeven?’. Ik schrik van haar reactie en zeg ‘nee Meesteres’. ‘Dus je bent ongehoorzaam geweest’ zegt ze. Ik baal dat ik ‘Ja Meesteres’ moet zeggen, maar ik heb weinig keus want ik zit nog steeds heel erg vast. Ze loopt weg pakt iets en komt terug.
Ze heeft een set riemen met oogkappen en mouthgag in haar hand die helemaal over je hoofd passen. Ze hurkt weer voor mij. Wat is ze mooi denk ik, maar ik schrik wel van wat ze in haar hand heeft. Ze zegt, ‘Ik ga je vertellen wat ik met je ga doen. Ik ga je deze hoofdset opzetten zodat je niets meer kunt zien en belangrijker niets meer kunt zeggen, want mij roepen dat kan echt niet slaafje. Dan ga je terug in je kooi en ga je nadenken over wat je gedaan hebt’. Ik kijk haar smekend aan. ‘Nee dat niet Meesteres. U zou mij uit de kooi laten, ik wil niet terug in de kooi’.
Ze kijkt mij lachend aan, genietend van het moment van angst bij mij en de macht die zij over mij heeft. ‘Zal ik hem dan maar wegleggen’ vraagt ze aan mij? Ik smeek ‘Ja Meesteres heel graag’. ‘Maar jij wilde toch TPE?’ vraagt ze. Ik zeg ‘Ja Meesteres’. ‘Nou dan’ zegt ze ‘Dan ga jij doen wat ik wil toch? En ik wil je nog even hier houden in de kooi, daar geniet ik van’.
Ik begin te smeken. ‘Nee Meesteres alstublieft niet’. ‘Je hebt pech’ zegt ze. ‘Jij wilde TPE dus ik ga je nog even hier houden’. Ze begint met het op mijn hoofd zetten van de riemenset. Ik zeg ‘Nee Meesteres, Stop. ik wil dit niet. ik wil stoppen’. Ze haalt de set weer vanmijn hoofd. Ik hoor nog geen safewoord zegt ze. Ik zeg ‘Ik wil naar huis, Meesteres’. ‘Wat zeg je?’ zegt ze. ‘Ik zeg ik wil naar huis, Meesteres’. Ze gaat rechtop staan vlak voor mij en pakt mij bij mijn kin en trekt mijn kin omhoog. Ik moet haar aankijken. ‘Dus je wilt gebruik maken van het safewoord?’ vraagt ze heel lief. Ik zeg ‘ja Meesteres. Ik wil weg. dit is niet wat ik wil’. ‘Maar jij was toch die stoere jongen die geen safewoord wilde vraagt ze?’. Ik zeg ‘dat klopt Meesteres’. ‘En nu moet ik dan weer wel een safewoord toestaan?’ vraagt ze. Ik zeg ‘Ja Meesteres, heel graag’.
Ze hurkt weer voor me. Ze kijkt me aan, haar hoofd op dezelfde hoogte als mijn hoofd, ‘Tsonge jonge zegt, de grote stoere jongen wil toch een safewoord’. Ik zeg ‘Ja Meesteres’. ‘Heb je er spijt van vraagt ze?’. Ik zeg ‘Ja Meesteres’. ‘Dus nu moet ik jou je zin maar geven zegt ze?’. Ik zeg ‘ja graag Meesteres’. ‘Jij hebt pech’ zegt ze dan ineens hard. ‘Jij wilde geen safewoord. Jij bent van mij. Jij blijft hier’ zegt ze. Ik smeek weer ‘Nee Meesteres alstublieft niet’. Ze lacht, ze begint de hoofdset op mijn hoofd te zetten. Ik zeg ‘Nee Meesteres’, en beweeg mijn hoofd heen en weer. Ze gaat door en trekt hardhandig de hoofdset over mijn hoofd. ik ben machteloos. Ik kan er niets tegen doen. Hard duwt ze bal in mijn mond. Ik houd mijn mond dicht. ‘Dus jij spartelt tegen’ zegt ze streng. Ze trapt hard in mijn ballen. Ik schreeuw het uit. Ze duwt hard de bal in mijn mond en trekt het riempje heel hard aan.
Ik kan niets meer zeggen. Alleen nog mompelen, de bal vult mijn mond. Ze trapt me nog een keer in mijn ballen. Ik zie ook niets meer door de oogkappen. Ik wil schreeuwen maar de bal verstomt al het geluid. ‘Jij moet leren luisteren’ zegt ze. ‘Ik heb je gewaarschuwd. Als je niet luistert krijg je straf en bij tegenstribbelen al helemaal’. Ze trekt de andere riempjes van de hoofdkap vast. Ik zit echt helemaal ingepakt.
Dit voelt verstikkend. Ik word bang. bang voor wat er komen gaat. Ik weet dat ik niet terug wil de kooi in. Angst stroomt door mijn lichaam. Dan voel ik hoe ze iets om mijn penis wil doen. Ik ben verbaasd hoe hard die is. Ze wil iets om mijn ballen doen. Het gefriemel aan mijn ballen zorgt ervoor dat ik voel dat ik ga komen, Ik wil het zeggen maar kan het niet. Ik merk dat ik heel erg geil ben geworden van de onmacht, de afhankelijkheid en de angst. Alleen proberen een peniskooi om te doen zorgt ervoor dat ik klaarkom. ‘Wat doe je nu’ zegt de Meesteres. ‘Daar heb ik geen toestemming voor gegeven’. Ze is echt boos.
Ze trapt weer in mijn ballen en nu doet dit echt pijn. Zeker na het klaarkomen. Ik voel mijn pik in elkaar schrompelen. Ze doet een nieuwe poging de peniskooi om te doen. Nu hij slap is gaat het wel. ik voel mijn ballen opgesloten worden, dan gaat er iets over mijn pik en ook in mijn pik. Het is een peniskooi met dilator. Pijnlijk, dit is nog niet vaak gedaan bij mij en het is merkwaardige combi van pijn en genot. maar dan klikt er een slotje en alles zit dicht. ook mijn pik voelt ingesloten. Zo en nu terug je kooi en commandeert ze. Ik wil niet, ik wil echt niet, ik spartel tegen. Ik denk ik ga die kooi echt niet in. Ik weet dat ik daar voorlopig niet uit ga komen en verzet mij met hand en tand. Maar het is een strijd die niet te winnen is. Ze pakt een zweep en begint te slaan. Ik heb geen keuze, de zweep is pijnlijk, ik kruip de kooi in. Als ik er half in zit voel ik haar hak op mijn kont. Ze drukt de hak bijna door mijn vlees heen en duwt mij ze de kooi in met geweld. Ik wil schreeuwen van de pijn maar kan het niet door de bal in mijn mond. Ik hoor de deur sluiten van de kooi. ‘Zo, ga jij maar eens even nadenken hoe ongehoorzaam je bent geweest’.
Het proces bij mij herhaalt zich maar dan veel heftiger, ik ben echt tegen mijn zin in in de kooi gedwongen en kan geen kant op. Het machteloze gevoel overheerst intens echt heel intens machteloos voel ik mij en ik voel een ongekende onderdanigheid naar mijn Meesteres, een ongekend gevoel om te gehoorzamen, een ongekend gevoel van verlangen naar aandacht van mijn Meesteres, ik verlang enorm naar een aanraking van haar, een opdracht, iets……van haar naar mij…….Ik wil dienen, pleasen, haar laten zien dat ik wel kan luisteren, dat ik kan laten zien dat ik haar accepteer als mijn meerdere, dat ik alles wil doen wat ze zegt, als ze mij maar aandacht geeft, daar heb ik alles voor over…
Als ze mij uiteindelijk vrij laat, kniel ik als vanzelf voor haar, kus spontaan haar laarzen, eerbiedig, nederig, dienend, ze heeft mij gebroken en ik voel mij zielsgelukkig.