Sommigen vragen er wel eens naar en een enkeling vertel ik ook wel eens over mijn relatie en hoe dit werkt. Veel van mijn onderdanen zitten zelf in een vanilla relatie… En daar is hun BDSM voorkeur in meer of mindere mate een geheim. Bij mij en Marc niet.
Hoe dat is gegaan? Het begon eigenlijk toen we elkaar ontmoeten via Tinder in 2016. Ik had daardwerkelijk een tekst op mijn Tinder profiel. Na wat lichte BDSM ervaring ook heb ik daaraan ‘There’s more in life than vanilla’ toegevoegd.
Mijn lief, Marc, is nogal binair in sommige dingen en dacht dat ik het over ijs had (volledige projectie, de man is gek op ijs 🙂 ) . De hint was dus niet begrepen. Voordat we elkaar nog maar gezien hebben hebben we urenlange chatgesprekken (sounds familiair, dear subs?). Een van de dingen die we bespreken is dat ik het belangrijk vind om tolerant te zijn ten opzichte van andere genders en seksualiteiten.
Het gesprek gaat verder en ik geef aan dat ik me niet voor kan stellen de rest van mijn leven maar met 1 man seks te hebben… Maar dat ik daarnaast heel graag een stabiele liefdevolle relatie wil. Een parenclub lijkt me dan wel weer leuk, een open relatie niet (de hypocrisie ten top, maar ik ben dus erg jaloers… Of is het bezitterig?).
Hier zit nog een leuk verhaal bij. Ik kom een keer thuis in mijn appartement en ik kan kiezen… links of rechts… In de ene kamer staat een pak vanille vla… en de andere kant is de slaapkamer… Of ik vanille wilde of niet. 🙂
Ondanks alle goede intenties komen we er qua BDSM niet uit. Ik ben relatief dominant en hoewel ik verlang naar een Dom (echt, een sub is leuk om te domineren maar uiteindelijk niet aantrekkelijk voor me… ik wals dwars over je heen) lukt het me niet om me over te geven aan Marc. Fysiek is een ding, maar voor mij zit het hem in het mentale. Sterker nog, als je me mentaal niet prikkelt gebeurt er fysiek helemaal niets. Kun je nog zo hard je best doen, het komt niet aan. En een keer de verkeerde woorden gebruiken en ik ben zo enorm afgeknapt dat we het hele verhaal kunnen vergeten.
Begrijp me niet verkeerd, we hebben het echt leuk samen in bed… en er is genoeg vanilla (laten we zeggen zonder zwepen / latex/ leer en volledige bondage) wat je kunt doen.
Toen ik dit voorjaar begon en Dominae ontwaakte was hij diegene die er direct achter stond. Het voordeel van een zeer rationeel denkende man. Hij heeft de naam bedacht en begrijpt dat het voor mij belangrijk is om dit te onderzoeken en mee aan de slag te gaan.
Hij maakte de eerste foto’s van mij in mijn latex jurkje. Toen ik dit op een later moment nog een keer aantrok in de slaapkamer kwamen we tot de conclusie dat ik hem of in elkaar moest slaan (niet mijn ding) of dat hij zich moest onderwerpen (niet zijn ding). We eindigden uiteindelijk met de slappe lach in elkaars armen.
In mijn verleden ben ik vaak vreemdgegaan. Hoewel ik het liefste in een monogame relatie ben mis ik het jagen, het spel en het verleiden. Dit geeft me zoveel energie en Marc ziet dat ik als Dominae vol vrolijkheid en speels naar bed ga. WEet je nog die periode voordat je seks had met iemand… Die verleiding, de onzekerheid… De eerste keer da tiemadn een hand op je knie legt en alles electrisch geladen lijkt? Daar ga ik voor.
Ons leven is erg standaard. We zijn gek op elkaar, hebben een kind, een fijn huis en beide een baan. Hij werkt te hard en is ambitieus. Ik heb een leuke baan en ben tevreden. Corona heeft onze wereld wat verkleint en het is denk ik erg logisch dat ik (en vele anderen met mij) op zoek zijn naar extra spanning.
Dus hoe werkt dat dan? Nou… de foto die ik boven dit bericht post heb ik gisteren gemaakt. Het topje heb ik cadeau gehad van Petertje en laat mij super aantrekkelijk voelen (laat me het vooral weten als je het er niet mee eens bent….). Terwijl ik een skypesessie afrond zie ik onze auto op de oprit parkeren. Marc is thuis. Ik had een lekkere longsleeve aangetrokken over het topje maar die vliegt over mijn hoofd terwijl ik de voordeur open doe en zeg ‘Welcome home honey’. Natuurlijk ontzettend cheesy, maar de glimlach op zijn gezicht was top :).
Onze relatie is dus gelijkwaardig. Sterker nog, als hij het niet wil dan gebeurt het ook echt niet op heel veel vlakken… maar als het om BDSM gaat en mijn ontdekking houd ik voet bij stuk en geeft hij mee. Ik zou niet anders willen. In mijn huwelijk (ja, ik ben eerder getrouwd geweest) had ik een hele lieve partner. In bed konden we het niet goed vinden en als ik boos werd knalde ik zo over hem heen dat het niet leuk was. Dat wil ik niet. Ik wil iemand die me aankan en daarvoor moet je verdomd stevig in je schoenen staan. De grap is, als Marc er niet was zou ik niet zo op kunnen gaan in Dominae. Hij vervult de eerste behoefte van een stabiel, liefdevol en veilig thuis. Vanuit daar kan ik verder op ontdekking.
Hoe het zit met de grenzen? Hij begrijpt mijn behoefte en waar anderen heel blij zouden zijn als hun lief zou Domineren en wellicht seks met andere zou hebben is hij niet zo. Hij geeft me de vrijheid en kent me goed. Hij weet dat ik het liefst binnen 2 minuten van 0 naar 100 ga…. maar ook dat ik mijzelf daarin kan verliezen en vergeten….en soms naderhand bedenk dat het leuk, maar wellicht niet heel verstandig was (fuck verstandig… ik wil het!).
Voor hem is het juist andersom. Hij wil kijken tot waar het voor hem oke voelt…en dat gaat stapje voor stapje. Bij elk stapje kijkt hij naderhand hoe het voelt… Voor nu is het dus zo dat gewoon afspreken (vanilla date met klein beetje kinky) prima is. En met Fred had ik naar een hotelkamer gemogen zonder pegging (nu was dat niet zijn ding).
Dat is eigenlijk altijd de deal geweest, niets in mijn lichaam (laten) steken, niets in het lichaam van een ander steken en niet doodgaan (de uitspraak voor avondjes stappen, vakanties met vrienden etc.)
Voor nu is de grens dat ik mijn kleren aanhoud en niets inbreng in het lichaam van mijn slaafje. Anonimiteit is belangrijk omdat er nogal een stigma kleeft aan alles rondom BDSM voor de vanilla wereld en ik nog gewoon een politieke functie of voorleesouder wil kunnen ambiëren. En verder wil hij gewoon dat ik veilig ben. Het idee van ik die iemand vastbind in het bos, staat hij niet bij te juichen. Tegelijk luistert hij met veel interesse naar alles wat ik vertel. Hoe vaker een naam langskomt en hoe langer deze blijft deste grotere de kans op live (mits ik het leuk vind). Het gaat hem erom te weten of het te vertrouwen is. Want ook hij is flink geschrokken van HWMNBN. Waarbij in de D/s relatie de financiële attentie belangrijk is om ook de verhoudingen duidelijk te maken. Jij dient mij…
Dus hoe is het voor Marc? Hij is trots. Hij weet als geen ander hoe graag ik leid en verleid en hoe veel plezier ik haal uit spel en het schrijven van een blog. Hij laat me rustig vrij, niet te snel en te veel maar ook niet te beperkend en we kijken samen tot waar. Dat ik altijd verder wil is hem ook duidelijk. Hij geniet er enorm van als ik verwend wordt door mijn subs, lingerie,, luchtjes, topjes, lakkousen, schoenen etc… Hij krijgt het ook te zien en moedigt geven van Voor nu, zonder hem zou ik het niet kunnen doen. En zo lang ik elke avond tegen hem aankruip en in zijn armen wakker word is hij blij… Al verzicht hij deze week wel dat ik wel erg druk ben. Dus ik respecteer zijn grens en ik verwacht dat jij voldoende respect voor mij hebt om dit ook te doen. En weet, ik wil ook graag nog veel meer ontdekken!